.

Wat is guttatie bij wiet? Alles wat je moet weten!
Guttatie is een natuurlijk proces waarbij wietplanten sapachtige druppels uit hun bladeren afscheiden. Dit wordt vaak verward met dauw of resin, maar guttatie geeft waardevolle inzichten in de gezondheid van de plant en de groeiomstandigheden. Hoewel het kan wijzen op een sterke worteldruk, kan overmatige guttatie ook duiden op problemen.
Inhoud:
Belangrijke punten
- Guttatie is een natuurlijk fenomeen waarbij wietplanten een sapachtige vloeistof uit hun bladeren afscheiden.
- Guttatievocht verschilt van dauw en resin, maar zorgt vaak voor verwarring bij kwekers.
- Het proces wordt beïnvloed door factoren zoals worteldruk, bodemvocht en nachtelijke omstandigheden.
- Inzicht in guttatie biedt waardevolle informatie over plantgezondheid, maar kan soms ook wijzen op problemen.
Je weet nooit wat je tegenkomt als je je kweekruimte of tuin binnenloopt. Op een goede dag zie je gezonde, donkergroene bladeren en dikke, plakkerige toppen. Op een slechte dag spot je symptomen van tekorten en ziektes, zoals vergeelde bladeren en insectenschade.
Dit zijn bekende situaties voor wietkwekers. Maar veel minder kwekers komen guttatie tegen, een ongewoon fenomeen waarbij wietplanten mysterieuze vloeistof afscheiden.
Kwekers die guttatie waarnemen, verwarren deze druppels vaak met grote hoeveelheden resin. Maar hun chemische samenstelling en biologische functie zijn compleet anders. Lees verder om de geheimen van guttatie te ontdekken. Wat is het, waarom gebeurt het en wat betekent het voor je planten?
Wat is guttatie bij wietplanten?


Bij de juiste kweekomstandigheden persen wietplanten soms mysterieuze druppeltjes uit hun bladeren. Dit fenomeen heet guttatie. De naam komt van het Latijnse woord 'gutta', wat 'een druppel vloeistof' betekent.
Guttatiedruppels verzamelen zich aan de randen van de bladeren wanneer de druk in de plant te hoog oploopt. Je kunt dit proces eigenlijk zien als een overdrukventiel dat opengaat om overtollig vocht en voedingsstoffen vrij te laten.
Het fenomeen van guttatie komt niet alleen voor bij wietplanten. Dit proces treedt op bij veel plantensoorten. Soms zie je guttatiedruppels op de randen van aardbeibladeren of de toppen van maïsbladeren.
Guttatie komt zelfs buiten het plantenrijk voor. De bloedrode druppels op de hoed van de bloeddruppelstekelzwam (Hydnellum peckii) zijn ook een vorm van guttatie.
Vocht op wietplanten: guttatie versus dauw versus resin
Wanneer je door je tuin loopt, zou je guttatie kunnen verwarren met dauw. Guttatie bouwt zich vaak ’s nachts op na uitscheiding door een hoge worteldruk.
Dauw daarentegen ontstaat door condensatie van water uit de lucht op de bladeren. Guttatiedruppels bevatten meer dan alleen water; ze zijn een mix van water en voedingsstoffen.
Ook verwarren sommige kwekers guttatie met harsafzettingen, ook wel resin genoemd. Hoewel dit een begrijpelijke vergissing is, zijn guttatie en resin twee totaal verschillende substanties met uiteenlopende kenmerken.
Guttatievocht is een mengsel van sap en water en wordt via speciale openingen in de bladeren uitgescheiden. Resin is veel stroperiger dan guttatiedruppels en vormt meestal geen grote druppels. In plaats van uit bladeren te komen, wordt resin uitgescheiden door glandulaire trichomen en verspreidt het zich gelijkmatig over de toppen van de wietplant.
Fysiologisch proces van guttatie
Wat zorgt er precies voor dat wietplanten vocht uit hun bladeren beginnen te lekken? Hangt guttatie alleen af van externe omgevingsfactoren, of spelen er ook interne processen binnen de plant?
In werkelijkheid is het een combinatie van beide. Dit fenomeen wordt beïnvloed door bodemvocht, worteldruk en het tijdstip van de dag. Lees verder om precies te ontdekken wat guttatie in wietplanten veroorzaakt.
Wanneer en waarom treedt guttatie op?


Guttatie treedt op wanneer planten overtollig water moeten afvoeren. Dit gebeurt echter alleen onder specifieke omstandigheden, namelijk wanneer planten niet transpireren.
Normaal gesproken beweegt water door planten via een proces dat transpiratietrek wordt genoemd. Nadat water via de wortels is opgenomen, wordt het via vaatbundels, de xyleem, omhoog getransporteerd.
De opwaartse beweging van water in planten ontstaat door gasuitwisseling aan het bladoppervlak. Hier openen en sluiten kleine poriën, de huidmondjes, onder invloed van gespecialiseerde sluitcellen. Huidmondjes scheiden zuurstof en waterdamp uit en nemen koolstofdioxide op.
De afgifte van water creëert een trekkracht die ervoor zorgt dat planten continu water uit de bodem blijven opnemen via hun wortels. Deze stroom veroorzaakt interne druk, of turgor, die planten stevig en rechtop houdt.
Wietplanten transpireren echter niet constant. Tijdens de donkere uren stopt de fotosynthese, waardoor planten hun huidmondjes sluiten om water te besparen. Soms moeten ze echter nog steeds overtollig vocht kwijt, zelfs 's nachts.
Als de bodem vochtig is, blijft water de wortels binnendringen door een laag waterpotentiaal in de wortels. Dit verhoogt de druk binnen de wortels en veroorzaakt de opwaartse waterstroom, zelfs zonder transpiratie.
Omdat de huidmondjes gesloten blijven, gebruiken wietplanten een andere route om vocht af te geven: hydathoden. Deze gespecialiseerde structuren bevinden zich aan de bladranden en openen en sluiten onder invloed van licht en plantenhormonen.
Daarnaast blijft water door de koelere nachttemperaturen vloeibaar en verdampt het nauwelijks. Hierdoor blijven guttatiedruppels op de bladeren liggen tot de temperatuur 's ochtends stijgt.
Een kijkje naar xyleem versus floëem in planten


Guttatiedruppels komen via de hydathoden uit het vaatstelsel van wietplanten. Dit netwerk omvat het xyleem en floëem, en loopt van de wortels tot aan de bladeren. Het transporteert essentiële stoffen voor groei, ontwikkeling en overleving.
Xyleem bestaat uit cellen zonder eindwanden. Dit systeem, grotendeels bestaande uit dode cellen, transporteert water en mineralen in slechts één richting: omhoog.
Floëem daarentegen bestaat uit levende cellen met eindwanden. Dit systeem vervoert suikers (een belangrijke energiebron voor de plant en symbiotische microben) en aminozuren (de bouwstenen van eiwitten) in beide richtingen.
Guttatievocht bevat de stoffen die door zowel xyleem als floëem worden getransporteerd. Het is dikker dan water, omdat het naast water ook suikers, aminozuren en mineralen bevat, wat het een kleverige, sapachtige consistentie geeft.
Hoe herken je guttatie bij wietplanten?


Het identificeren van guttatie bij wietplanten is vrij eenvoudig. Let op de volgende kenmerken om het te onderscheiden van dauw en resin:
- Locatie: guttatiedruppels vormen zich langs de randen en op de uiteinden van bladkartels. In tegenstelling tot huidmondjes, die verspreid over het bladoppervlak zitten, bevinden hydathoden zich meestal aan de bladranden.
- Plakkerigheid: guttatievocht is stroperiger dan puur water. Soms is het helder, maar het kan ook troebel ogen.
- Tijdstip: guttatie vindt vooral 's nachts of vroeg in de ochtend plaats, wanneer de plant niet transpireert. Deze druppels verdampen later op de dag als de temperatuur stijgt.
De gevolgen van guttatie bij wietplanten
Guttatie kan verrassend zijn voor kwekers die het voor het eerst tegenkomen. Maar is het iets om je zorgen over te maken? Niet per se.
Guttatie heeft zowel positieve als negatieve effecten. Soms wijst het op normale plantprocessen, maar het kan ook duiden op mogelijke problemen. Lees verder om hier meer over te weten te komen.
De voordelen van guttatie
Enkele positieve aspecten van guttatie bij wietplanten zijn:
- Een teken van gezonde worteldruk: guttatie laat zien dat de wortels van je wietplant actief water en voedingsstoffen opnemen en een gezond wortelstelsel hebben zonder wortelrot.
- Vocht- en voedingsbalans reguleren: net als transpiratie is guttatie een natuurlijke manier voor je plant om overtollig vocht en voedingsstoffen af te voeren, wat optreedt wanneer transpiratie niet mogelijk is. Dit helpt de interne balans en bevordert een gezonde groei.
- Mogelijke voedingsbron voor microben: guttatie zou ook een andere, minder bekende functie kunnen hebben. Planten sturen suikers, aminozuren en andere waardevolle moleculen naar de bodem om gunstige microben te “kweken”. Maar het microbioom van een plant bevindt zich niet alleen ondergronds, ook de bovengrondse delen, oftewel de fyllosfeer, herbergen micro-organismen. De suikers in guttatiedruppels kunnen deze nuttige microben voeden en hun groei stimuleren.
De nadelen van guttatie
Hoewel guttatie een normaal proces is, kan overmatige vochtafzetting wijzen op een probleem met je planten of hun omgeving. Mogelijke nadelen zijn:
- Voedingsverlies: omdat guttatievocht waardevolle voedingsstoffen bevat, kan overmatige uitscheiding planten uitputten, wat op termijn tekorten kan veroorzaken.
- Verhoogd risico op ziektes: de suikers in guttatiedruppels kunnen ziekteverwekkende microben, zoals echte meeldauw, voeden.
- Invloed op de luchtvochtigheid: als je planten vaak guttatie vertonen, kan de voortdurende verdamping leiden tot een hogere luchtvochtigheid, wat de kans op schimmelziekten vergroot.
- Teken van te veel water: aanhoudende guttatie kan erop wijzen dat je planten te veel water krijgen, aangezien het vooral voorkomt bij hoge bodemvochtigheid.
Is guttatievocht van wiet psychoactief of medicinaal?
Soms reageren kwekers enthousiast bij het zien van guttatiedruppels. Hun bolvorm, soms amberkleurige tinten en plakkerige structuur doen sommigen vermoeden dat ze psychoactieve of medicinale eigenschappen hebben.
Helaas biedt guttatievocht weinig tot geen psychoactieve of therapeutische effecten. Probeer dus geen druppels op je dab rig te plaatsen, want dat zou pure verspilling zijn! Guttatievocht bevat slechts water, suikers en aminozuren en bevat geen cannabinoïden of terpenen, zoals de resin die uit trichomen komt.
Cannabisguttatie: een normaal en natuurlijk proces, meestal dan
Guttatie is een fascinerend fenomeen dat de complexe fysiologische processen van wietplanten weerspiegelt. Hoewel het een teken kan zijn van een gezonde worteldruk en mogelijk nuttige microben voedt, brengt overmatige guttatie ook risico's met zich mee, zoals verhoogde gevoeligheid voor ziekten en voedingsverlies.
Door guttatie te begrijpen, kunnen kwekers beter inspelen op de behoeften van hun planten en hun kweek optimaliseren voor gezondere gewassen en betere opbrengsten. De volgende keer dat je guttatie ziet, hoef je je geen zorgen te maken. Geniet gewoon van dit zeldzame natuurverschijnsel en weet dat je plant prima functioneert.