De sterkte van wiet: is de wiet van nu echt veel krachtiger?

De sterkte is een groot thema in de wereld van wiet. Een van de belangrijkste discussies rond de kracht van wiet richt zich op het verschil in de kracht van de hedendaagse wiet vergeleken met het ogenschijnlijk onbeduidende spul dat de hippies in de jaren 60 en 70 rookten. Maar hoe groot is het verschil tussen de hippiewiet van vroeger en de wiet die je tegenwoordig legaal kunt kopen bij dispensaria, coffeeshops en cannabis clubs? Lees verder om het te ontdekken.

Is wiet sterker dan voorheen?

Ja, de hedendaagse wiet is zeker een stuk sterker dan de wiet die je ouders en grootouders rookten. Het verbod heeft de hele cannabisbeweging decennialang gedwongen om ondergronds te opereren. Toch heeft dit cannabisgenetici en kwekers er niet van weerhouden om enorme sprongen te maken en de sterkte van wiet te verbeteren.

Zoals je zo zult zien, is de sterkte van wiet de afgelopen 40–50 jaar explosief gestegen (meer dan 300%). Een aantal factoren zijn van invloed op deze stijging. Denk bijvoorbeeld aan de veranderende vraag van consumenten, maar ook nieuwe kweektechnieken en technologieën.

• Hoe de sterkte van wiet is veranderd tussen 1995 en 2018

In september 2019 publiceerde het National Center for Natural Products Research in de VS een gedetailleerd onderzoek naar de sterkte van wiet. Dit maakte onderdeel uit van het driemaandelijkse Potency Monitoring Program. De review werd uitgevoerd door de School of Pharmacy van de University of Mississippi. Hierin werden in totaal 486 wietmonsters geanalyseerd. Het betrof 477 gedroogde en uitgeharde wiettoppen en 9 krachtigere wietoliën.

Elk monster werd met behulp van gaschromatografie (GC) geanalyseerd op het THC-gehalte en secundaire cannabinoïden die bijdragen aan het chemische profiel. Hieronder vallen CBD, CBC, delta-8-THC, CBN, CBG en THCV. Vervolgens werd de sterkte van deze monsters bepaald. Dit vergeleek men met alle monsters die sinds 1995 zijn getest (waaronder 56.949 monsters van toppen, 888 monsters van hasj en 468 monsters van wietolie).

Uit het onderzoek blijkt dat de sterkte van wiet sinds halverwege de jaren 90 duidelijk is toegenomen. In 1995 was het gemiddelde THC-gehalte van alle monsters zo'n 3,5%. Tegen 2005 was het gemiddelde THC-gehalte ongeveer 7%. In 2018 lag het gemiddelde net boven 15%.

• Veranderingen in de verhouding THC:CBD

Cannabis is de laatste 40 jaar sterk veranderd. Dit geldt niet alleen voor de hoeveelheid THC. Dankzij de legalisatie en onze veranderende kijk op de wietplant is de weg vrij voor nieuwe onderzoeken en verslagen. Deze dragen sterk bij aan het begrip van deze oeroude plant.

We komen steeds meer te weten over de cannabisplant en de unieke, complexe manieren waarop het werkt in het menselijk lichaam. Het is inmiddels duidelijk dat wiet meer te bieden heeft dan alleen THC. Daarom is cannabis niet alleen veranderd wat het THC-gehalte betreft, maar ook als het aankomt op de concentraties van andere verbindingen en cannabinoïden, met name CBD.

Als gevolg hiervan zijn er steeds meer cultivars op de markt verschenen die uiteenlopende verhoudingen CBD:THC bevatten. Er zijn momenteel vooral veel soorten met een verhouding CBD:THC van 1:1.

• Een opmerking over het testen van wiet en hoe dit bijdraagt aan veranderende sterktes

We ontkennen zeker niet dat de moderne wiet veel sterker is dan wiet uit de jaren 70, 80, 90 en 00. Toch vinden we het ook belangrijk om te benadrukken dat het testen van wiet ook behoorlijk veranderd is.

Tegenwoordig wordt wiet in de VS op eigen bodem gekweekt. Dit komt vanwege de bloeiende recreatieve en therapeutische markten in plaatsen als Californië, Colorado, Nevada, etc. Dit betekent dat de monsters veel verser zijn dan 30–40 jaar geleden, toen de meeste wiet in Colombia en Mexico geteeld werd. THC degradeert na verloop van tijd. Dit proces verloopt sneller na blootstelling aan lucht, warmte of licht. Het is dus aannemelijk dat de wietmonsters in de jaren 80 en 90 minder sterk waren omdat ze pas maanden of zelfs jaren na het oogsten werden geanalyseerd.

Wat is de oorzaak van de toegenomen sterkte van wiet?

Bij RQS zijn we ervan overtuigd dat de sterkte van wiet in de laatste 50 jaar significant is gestegen. We baseren ons natuurlijk niet alleen op de data van het US National Center for Natural Products Research Potency Monitoring Program en vergelijkbare studies. We weten namelijk ook hoezeer het breeden en kweken van wiet sinds de jaren 60 en 70 is veranderd.

Tegelijkertijd geloven we dat het belangrijk is om uit te vinden welke variabelen van invloed zijn op de gepresenteerde data.

• Een opmerking over de 'ijzeren wet van het verbod'

Iets wat in de vele discussies over de sterkte van wiet vaak genoemd wordt, is de ijzeren wet van het verbod. Deze theorie werd in 1986 voor het eerst geopperd door Richard Cowan. Het komt er in feite op neer dat het verbieden van wiet, of welk middel dan ook, ertoe leidt dat deze stoffen sterker en meer geconcentreerd worden.

Cowan beweerde dat het verbod een van de grootste oorzaken was voor de toegenomen sterkte van wiet. Een verbod zorgt er namelijk voor dat producenten sterkere producten gaan maken. Deze leveren meer op en worden minder makkelijk ontdekt door de autoriteiten.

Volgens Cowan was deze theorie ook van toepassing op cocaïne en heroïne. Hij meende dat de populariteit van deze producten toenam omdat ze makkelijker te smokkelen waren dan hun minder krachtige tegenhangers (cocabladeren en opium). Vanwege het meer uitgebreide productieproces en de hogere sterkte maakte men ook nog eens meer winst.

• Hoe sinsemilla kweken alles heeft veranderd

Cowans ijzeren wet van het verbod is absoluut interessant. Toch zijn er andere factoren die, naar ons idee, meer invloed hebben gehad op de aanzienlijke verandering in de sterkte van wiet gedurende de afgelopen 40-50 jaar.

50 jaar geleden zag het kweken van wiet er heel anders uit dan nu. De meeste wiet die in de jaren 60 en 70 door hippies werd gebruikt, zou naar huidige maatstaven van vrij slechte kwaliteit zijn. De toppen waren klein, hadden weinig hars en zaten vaak vol met zaden, bladeren en stelen. Dat komt doordat sinsemilla (zaadloze wiet die gekweekt wordt om te roken) toen nog niet bestond. Hetzelfde geldt voor de geavanceerde indoor kweekinstallaties die we nu kennen.

In plaats daarvan werd de meeste wiet die je ouders en grootouders rookten waarschijnlijk buiten gekweekt in Colombia, Mexico of Marokko. Deze landen waren toen de belangrijkste landen ter wereld voor de kweek van wiet.

Om het te kunnen versturen en ontdekking te voorkomen, werd het geoogste plantmateriaal vaak in blokken geperst. Meestal was het al enkele maanden oud voordat de eindgebruiker het in handen kreeg. De gebrekkige kennis over sinsemilla kweken en de dubieuze transportmethoden speelden ongetwijfeld een rol in de lagere sterkte van het eindproduct dat in de VS en Europa op straat verkocht werd.

De opkomst van binnenteelt

In de jaren 80 werd wiet steeds vaker binnen gekweekt. De technologie die nodig was voor kweekruimtes en tenten is sindsdien alleen maar verbeterd. Hoewel we niet weten wie sinsemilla kweken heeft ontdekt, weten we wel dat het vanaf de jaren 80 steeds populairder werd. Het heeft een grote impact gehad op hoe we tegenwoordig wiet kweken.

Inmiddels zitten we in de 'gouden eeuw' van wiet. Loop maar eens een willekeurige coffeeshop, dispensarium of cannabis club binnen. Je kunt kiezen uit wiet die vers, zaadloos en rijk aan cannabinoïden, terpenen en flavonoïden is. Je vindt er ook een breed scala aan edibles, extracten, waxen, tincturen en andere producten.

Als je thuis kweekt, heb je toegang tot duizenden soorten van verschillende zadenbanken (terwijl een hippiekweker in de jaren 60 waarschijnlijk alleen beschikte over de zaden die hij aantrof in zakjes). Je kunt voor een paar honderd euro ook alle materialen kopen die je nodig hebt om een ongelooflijke kweekruimte of tent te bouwen.

Ook de gebruikte voedingstoffen voor het kweken van wiet zijn aanzienlijk verbeterd. En dankzij het internet hebben moderne kwekers voldoende informatie om grotere, gezondere en sterkere wietplanten te kweken. De hippies uit de jaren 60 en 70 konden hier slechts van dromen.

Tijden veranderen: wat wij denken over de toekomst van moderne cannabis

Lange tijd was THC het belangrijkste bestanddeel van de wietplant. Als een gevolg daarvan, bevatten de meeste soorten wiet die de afgelopen 30 jaar zijn uitgebracht een grote hoeveelheid van deze cannabinoïde. Omdat we de wietplant steeds beter begrijpen, is dat aan het veranderen.

Nieuw onderzoek moedigt ons aan om onze diepgaande collectieve kennis van cannabis opnieuw te evalueren. Hetzelfde geldt voor de verbindingen in de plant en de interactie met het menselijk lichaam. Daarmee zien we een enorme verschuiving in de voorkeuren van gebruikers. Ze kiezen vaker voor meer evenwichtige soorten als het gaat om het gehalte cannabinoïden en terpenen.

We leren bijvoorbeeld dat THC een extreem sterk en nuttig bestanddeel is. Toch kan het in hoge doseringen overweldigen. Mogelijk gaat de verbinding beter samen met hogere concentraties van secundaire stoffen zoals onder meer CBD, CBG en CBN.

We hebben nog maar het topje van de ijsberg ontdekt. Er zijn veel meer onderzoeken naar deze unieke plant nodig. Zo krijgen we een steeds beter idee van de mogelijkheden in het dagelijks leven, of je nu voor recreatieve, holistische of spirituele doelen gebruikt. Gelukkig zijn we dichter dan ooit bij het onthullen van de prominente rol die cannabis kan spelen in het leven van de mens.