RQS Interviews: Brandon Allen over koken met wiet

In dit interview praat chef en cannabisvoorlichter Brandon Allen over zijn fascinatie met cannabis en de effecten op het endocannabinoïdesysteem. Hij deelt ook zijn uitgebreide kennis over het koken met wiet. Jaren experimenteren met verschillende methodes voorzag hem van ongeëvenaarde kennis over het verrijken van producten met cannabis.

1.Wat zijn de voordelen van edibles vergeleken met het roken of vapen van wiet? 

Ik zou zeggen dat discretie het belangrijkste voordeel is van een cannabis edible, in vergelijking met iets wat je rookt of vapet. Dat geldt eigenlijk voor elk type oraal geconsumeerd of ingenomen cannabisproduct. Je kunt overal en op ieder moment gewoon een snoepje, stukje kauwgom, een hoestdrankje of snack nemen, zonder de ‘verdachte’ geur. Ik denk dat mensen de 'geur' meer als iets negatiefs beschouwen. Met edibles valt er niets te ruiken, niets te zien en niets te inhaleren.

Een ander voordeel heeft te maken met de gezondheid. Veel mensen weten niet wat er eigenlijk gebeurt als je iets aansteekt en inademt. Er zijn tal van onderzoeken die aantonen dat het inademen van brandbaar plantaardig materiaal (of iets wat kankerverwekkende stoffen bevat) slecht is. En dan heb je nog de as, de teer en al die opgehoopte hars. Ik heb een groot deel van mijn leven gerookt. Ik heb heel lang sigaretten gerookt, waar ik overigens ruim 10 jaar geleden mee gestopt ben. Als ik me nu in situaties bevind waar ik meer rook, voel ik me slechter. Ik schraap vaker mijn keel, voel verstopping, etc. Dus roken is één kant van het verhaal, maar dan is er nog vapen en dabben.

Er zijn onderzoeken die aantonen dat terpenen kunnen afbreken en veranderen in aceton of benzeen, twee stoffen die je eigenlijk niet wilt inhaleren. Dus we kennen de langetermijneffecten niet, zeker niet bij concentraten. Daarentegen roken mensen al een eeuwigheid planten.

Als het met mate is, zou ik zeggen dat het over het algemeen geen kwaad kan, zolang het maar niet is verontreinigd met pesticiden, schimmels, enz. Als je de hele dag door rookt, kun je in de toekomst longproblemen krijgen. Het is echter ook mogelijk dat de cannabinoïden en andere verbindingen in de plant enige negatieve effecten kunnen verzachten.

Maar uiteindelijk gebruik je natuurlijk wel hoge temperaturen. Je moet onthouden dat het terpeengehalte van hasj en super-geconcentreerde extracten veel hoger is dan wat er in rauwe, gedroogde en uitgeharde plant zit. Volgens mij is er in Colorado onderzoek gedaan naar verschillende terpenen die werden verdampt bij verschillende temperaturen. Ze ontdekten allerlei verschillende metabolieten van het oorspronkelijke terpeen. Sommige daarvan zijn niet zo goed voor onze gezondheid. Dus hoeveel van welke terpeen consumeer je? Op welk punt wordt het schadelijk voor je gezondheid? Dit zijn allemaal zaken waar we nog vraagtekens bij hebben.

Maar dat is een omslachtige manier om te zeggen dat discretie en minder gezondheidsproblemen de twee grootste voordelen van edibles zijn.

Er is meer onderzoek nodig. Ik wil niet dat doorgewinterde rokers, vapers of dabbers nu denken dat ze in een negatief daglicht stel. Dat is niet zo. Wat ik zeg, is dat ik naar het onderzoek gekeken heb. Ik denk dat er factoren zijn om rekening mee te houden.

2. Hoe doseer je op de juiste manier wiet in een recept?

Het begint bij het vaststellen van je infusie: welk cannabinoïdeprofiel heeft het? Is het CBD, THC of iets anders? Laten we ons voor dit interview focussen op THC.

CBD is psychotroop, maar niet bedwelmend. Zelfs als je veel te veel CBD gebruikt, kan het geen kwaad. In talloze onderzoeken is aangetoond dat hoge doseringen van ruim 1000 milligram niet gevaarlijk zijn.

Dus laten we ons concentreren op THC. Kun je een overdosis THC nemen? Ja, maar het is niet fataal, zoals bij een overdosis heroïne of iets dergelijks. Maar ik definieer een overdosis wiet als een toestand van ongemak. Dus als je angst, paranoia en andere negatieve gevoelens ervaart, is dat wat mij betreft een overdosis. Het is namelijk geen positieve ervaring.

Dus als je iets goed wilt doseren, moet je eerst weten met hoeveel milligram THC je begint. Als je iets maakt met wiettoppen is het onmogelijk om je exacte dosering te weten. 100% onmogelijk. Het kan me niet schelen wat je online leest of wat de laboratoriumtest aangeeft. Die laboratoriumtest zegt niets over de top waar je mee werkt. Het vertegenwoordigt de top die ze hebben getest en de sterkte verschilt per top, zelfs bij dezelfde plant. Alles hangt dus af van waarmee je begint.

"Telkens wanneer je een recept maakt, moet je weten met welk gehalte cannabinoïden je begint welke dosering je basisinfusie bevat. Zo kun je bepalen wat de dosering in milligrammen per milliliter is."

Stel dat we een THC-destillaat gebruiken dat al gedecarboxyleerd is, wat betekent dat het geactiveerd is. Destillaten zijn makkelijk te doseren. Als je één gram destillaat met 90% THC hebt, weet je dat er 900 milligram THC in zit. Je kunt het toevoegen aan elke basisinfusie. Denk aan oliën, vetten, honing, glycerine, alcohol, wat je maar wilt. Vervolgens kun je zeggen: "Oké, ik heb 900 milligram THC, dus ik ga dit toevoegen aan 900 milliliter van mijn basisinfusie, zodat het overeenkomt met één milligram per milliliter". Je kunt natuurijk ook kiezen voor 10 milligram THC per milliliter, of zelfs 100 milligram per milliliter.

Dus het is gewoon een simpele rekensom. Dat is je startpunt: waar combineer je het mee en wat betekent dat op basis van de berekening? Telkens wanneer je een recept maakt, moet je weten met welk gehalte cannabinoïden je begint welke dosering je basisinfusie bevat. Zo kun je bepalen wat de dosering in milligrammen per milliliter is.

Ben je meer gewend aan meten in theelepels of eetlepels? Weet dan dat een theelepel ongeveer vijf milliliter bevat. Een eetlepel bevat ongeveer 15 milliliter. In werkelijkheid is het 14,89, maar de schatting is goed genoeg.

Laten we een chutney of een stevige salsa als voorbeeld pakken. Het product is niet gemalen of gepureerd. Als je 250 milliliter zou nemen, ongeveer een kopje, en je denkt: "Ik stop er 100 milligram THC in, roer het een beetje en dan ga ik de doseringen opsplitsen zodat ik 2,5 milligram THC per eetlepel heb, oftewel 15 milliliter". Op zich niks mis mee. Maar het punt is dat je een product gebruikt met grove stukken. Er zitten stukjes groenten en fruit in, zoals tomaat, mango of ui. Je weet dus nooit exact hoeveel milligram er in een dosering of portie zit. Het is namelijk niet goed gehomogeniseerd, niet gelijkmatig verdeeld. Dus als je een goed gedoseerde infusie wilt maken, raad ik altijd het volgende aan:

Dat kan een soep zijn die je met een staafmixer gepureerd hebt, of een pittige saus, een gemengde salsa, chutney of slagroom. Het maakt niet uit wat je kiest, zolang het maar goed gehomogeniseerd is.

In het geval van salade met een heleboel stevige ingrediënten, kun je het beste doseren op basis van de individuele portie. Stel dat je een salade maakt op basis van mayonaise kun je de mayonaise met wiet verrijken. Bij dit soort recepten raad ik een individuele dosering aan.

Je kunt ook een recept maken zonder enige infusie. Voor 50 personen, bereken je hoeveel van elk ingrediënt in het normale recept zit. Volg onderstaande stappen:

Of je serveert:

Sommige mensen beschouwen bovenstaande methode niet als echte infusie. Uiteindelijk gaat het er niet om hoe je infuseert, maar hoe je gasten het consumeren. Want als je beweert dat een gerecht 2,5 milligram THC bevat, moet het er ook daadwerkelijk in zitten. Daar draait het toch om?

Zo doseer je het beste wiet in je recept:

1. Ken het cannabinoïdeprofiel en verzeker een correcte dosering in je infusie.
2. Zorg dat het gehomogeniseerd is of op een nauwkeurig gedoseerde manier aan een recept wordt toegevoegd.

3. Wat is beter om mee te koken: wietboter of THC-verrijkte olie?

Het antwoord is makkelijk: olie. Wanneer je boter tot een bepaald punt verwarmt (ik geloof hoger dan 88°C), scheidt het vet zich van alle andere ingrediënten op waterbasis. Dit komt omdat boter niet 100% vet is, in tegenstelling tot olie. Iedereen die thuis wel eens wietboter gemaakt heeft, weet dat boter zich van het water scheidt als je het in de koelkast laat stollen. Het botervet, ook wel bekend als ghee of geklaarde boter, afhankelijk van hoe je het maakt, zit bovenop het water. Je moet het water afvoeren. Uiteindelijk is het eindproduct geen wietboter. Het is eigenlijk wiet-ghee of geklaarde wietboter; puur botervet dus.

Als er water in je extractiemedium zit, verlies je efficiëntie bij je extractie. Cannabinoïden zijn niet in water oplosbaar. Dus als je een infusie maakt met iets wat een hoog watergehalte heeft, zoals boter of alcohol met een laag percentage, zoals standaard wodka of whisky die je aan de bar krijgt, zit daar water in. Hierdoor neemt de efficiëntie van de extractie aanzienlijk af. Als je een infusie in boter vergelijkt met een infusie in olie, zal de olie-infusie een hogere extractie-efficiëntie hebben omdat het geen water bevat.

Stel, je maakt boter. Vervolgens scheid je het water van het vet, omdat het een minimale hoeveelheid cannabinoïden bevat. Je eindproduct is dan een harde geklaarde boter of ghee, zeker als je het in de koelkast bewaart.

Wil je echt zuivere wietboter maken? Dan raad ik je aan om te beginnen met geklaarde boter of ghee. Maak je infusie op deze manier, want nu heb je te maken met 100% vet. Ja, het bevat ook wat andere ingrediënten, maar je werkt met bijna 100% vet. De extractie-efficiëntie stijgt hierdoor aanzienlijk, waardoor je makkelijk je infusie kunt maken.

Laat de ghee of geklaarde boter op kamertemperatuur staan, zodat het goed kneedbaar wordt. Voeg een klein beetje room toe, over het algemeen ongeveer 10 tot 15% van het oorspronkelijke volume van de ghee waarmee je begon. Mix de room geleidelijk in de ghee totdat je een boterachtige consistentie hebt. Hierdoor maak je eigenlijk weer een soort boter, omdat je nu dit ingrediënt op waterbasis, de room, opnieuw homogeniseert. Je wilt een smeerbare consistentie hebben.

Deze techniek werkt prima, hoewel het misschien iets korreliger is dan gewone boter. Als je verschillende recepten wilt maken waarbij boter nodig is, kun je het recept enigszins aanpassen. Over het algemeen bevat boter ongeveer 15 tot 20% water, afhankelijk van het type.

Als je een recept hebt waarvoor een bepaalde hoeveelheid boter nodig is, kun je op je gemak een simpele rekensom maken. Dit gaat ongeveer zo: "Oké, ik kan er zoveel ghee in doen en dan misschien een beetje extra water, melk, room of ander ingrediënt uit het recept aan toevoegen om het in evenwicht te brengen".

De meeste gerechten waarbij boter nodig is, bestaan uit gebakken producten. Daarom raad ik eigenlijk af om gebakken recepten te infuseren. Als je gedecarboxyleerde, geactiveerde cannabinoïden opnieuw opwarmt (boven de 150° C), kunnen ze binnen enkele minuten afbreken.

"Wil je echt zuivere wietboter maken? Dan raad ik je aan om te beginnen met geklaarde boter of ghee. Maak je infusie op deze manier, want nu heb je te maken met 100% vet. "

Dan heb je al die moeite gedaan om je dosering en recepten te homogeniseren en verwacht je dat er 10 milligram THC in je koekje of brownie of cupcake zit. Vervolgens ga je brownies bakken en houd je veel minder over omdat cannabinoïden degraderen door de hitte. Het is ongelooflijk lastig om gebak te correct te doseren. De efficiëntie neemt aanzienlijk af. Dit geldt overigens niet voor gefabriceerde producten waar de inhoud in een laboratorium is getest.

Het is daarom verstandiger om de garnering te infuseren. Denk aan het glazuur op je brownie, of de vulling van een cupcake. Dit doe je uiteraard na het bakken.

Laten we zeggen dat je gewoon thuis wiet kweekt; dat is veel werk. Wil je echt al die THC verliezen? Ik vind dat bij elk type infusie, afgezien van het proces van decarboxyleren, zo min mogelijk hitte moet worden toegepast. Je wilt zoveel mogelijk van die cannabinoïden behouden.

4. Kun je ons de functie van 11-hydroxy-THC en de relatie met de CB1-receptor uitleggen?

Levende cannabisplanten hebben het vermogen tot biosynthese. Dus de plant heeft als het ware een genetische routekaart die THCA creëert. De 'A' in THCA staat voor zuur, oftewel THC in rauwe vorm. Door oxidatie, zonlicht en UV-licht kan THCA worden omgezet in THC. De carboxylgroep, CO₂, wordt door het proces van decarbocylering verdampt.

THCA heeft vanwege de vorm niet het vermogen om CB-receptoren te activeren. THC kan dit wel. Maar wanneer je THCA verwarmt en de carboxylgroep verdampt, past de nieuwe vorm van deze verbinding in de CB-receptor. Sterker nog, het past er niet alleen in, het kan de CB-receptor ook ontgrendelen.

Verhitte THC kan een high opwekken. Decarboxylering vindt soms ook plaats in de levende plant, maar in kleine hoeveelheden. Ook bij het drogen en curen van toppen komt het voor, als je ze blootstelt aan kamertemperatuur of de natuurlijke elementen.

Om dit optimaal te activeren, zeker voor een edible, moet je het decarboxyleren en volledige conversie creëren. Voor de duidelijkheid: er is dus delta-9-THC en er is 11-hydroxy-THC. Wanneer je THC inhaleert, of je nu rookt of een vaporizer gebruikt, komt er delta-9-THC in je systeem. Je longen zetten een klein beetje van die delta-9 om in 11-hydroxy-THC. Dit is een heel, heel klein beetje, maar het komt wel voor via inhalatie.

Slik je echter een vorm van THC door, krijgt je lever die delta-9 te pakken (vergelijkbare metaboliserende enzymen die in je longen worden aangetroffen, zitten ook in je lever). Dit orgaan metaboliseert veel meer van de 11-hydroxy-THC. Hoewel delta-9 nog steeds je systeem binnenkomt, circuleert er nu veel meer 11-hydroxy-THC door je hele lichaam.

11-hydroxy-THC is krachtiger dan delta-9-THC en de effecten ervan houden ook vaak veel langer aan. Wat er uiteindelijk gebeurt, zonder in te gaan op alle details van wat er werkelijk met de CB-receptor gebeurt, is dat het effect sterker is, langer aanhoudt en in golven opkomt. Dit geldt vooral bij mensen met een lage tolerantie voor THC. Het is alsof je in een achtbaan zit.

Bij het roken voel je het effect soms bij het uitblazen. Is dat niet aantrekkelijk? Als je een hit neemt, deze een paar seconden vasthoudt en de veranderingen in je lichaam en hersenen merkt bij het uitademen... dat vind ik een van de mooiste momenten. De piek is vaak pas merkbaar na 5-10 minuten. Het gaat direct stijgen bij het roken. Dan bereik je de piek die in ongeveer 2 uur vervaagt. Soms duurt de ervaring 3 tot 4 uur, vooral met de sterkere wiet van nu.

Over het algemeen kan iemand met enige tolerantie best een paar trekken nemen. Als ze een halve of hele joint roken, duurt de high enkele uren. Maar de effecten beginnen vrij snel af te nemen. Na 10, 20, 30 minuten voel je het minder worden. Niet op een slechte manier, maar qua sterkte van de effecten.

Als je een edible neemt, gebeurt er bijna het tegenovergestelde. Het duurt erg lang, van 30 tot wel 90 minuten, voordat de effecten hun hoogtepunt bereiken. Soms kan het twee tot drie uur duren voordat je de piek bereikt, omdat het in golven komt en gaat. Voor veel mensen is deze ervaring een achtbaan die tussen de 4 en 6+ uur kan duren, afhankelijk van je dosering.

5. Wat zijn enkele beginnersfouten bij het koken met cannabis?

Ik rook al sinds mijn tienertijd. Ik had mijn eerste high met edibles toen ik naar Denver, Colorado verhuisde. Ik ging van bijna zeeniveau (waar ik in Pennsylvania op ongeveer 300 meter hoogte woonde) naar Denver, de Mile High City, op 1500 meter hoogte. Dus dat alleen al zorgt voor een aantal behoorlijk interessante veranderingen.

Dus ik ging naar een dispensarium, het was mijn eerste keer in een gelegaliseerde omgeving, en ik vertelde het personeel dat ik nog nooit een edible had gegeten. Ik vroeg om advies. Hij zegt: "Nou, wat vind je leuk?". En ik zeg: "Maakt niet uit, ik wil gewoon een edible proberen".

"Aha, nou, dit wortelbierdrankje hier is al jaren de beste edible van Colorado". Ik zeg: "Oké, klinkt goed, hoeveel moet ik nemen?". Hij zegt: "Nou, het is 10 milligram, dus drink de helft in 30 minuten. Als je niets voelt, drink dan de andere helft". Dus dat is wat ik deed.

Ik kwam thuis. Mijn toenmalige vriendin Megan, inmiddels mijn vrouw, en ik maken ons klaar om een filmpje te kijken. Ik had al twee glazen wijn gedronken, wat ik trouwens niet aanraad voor een eerste ervaring met edibles. Ik dronk de helft van het wortelbier, wachtte 30 minuten en voelde niets. Dus ik deed wat hij zei en dronk de andere helft op. En toen, ongeveer 20 of 30 minuten later, begon ik me high te voelen. Ik voelde me geweldig. Ik bedoel, het was gewoon fantastisch. Nou, ongeveer 20 tot 30 minuten daarna voelde ik die tweede dosis opkomen en het geweldige gevoel maakte plaats voor overweldiging. Ik herinner me dat ik op de bank zat, helemaal weggezakt, en zeg tegen Meg: "Ik ben nu echt heel high, dus alsjeblieft, laat me maar even, laat me met rust."

En wat doet zij? Ze buigt zich voorover en begint me te kietelen. Maar ik ging van heel high naar compleet uit mijn dak. Ik voelde paranoia, mijn hart klopte uit mijn borstkas. Niet dat ik me onveilig voelde, maar wel super ongemakkelijk.

Het was dus echt stom om dat slechte advies van die verkoper op te volgen. De eerste paar keer dat je een edible eet, zeggen anderen dat je 'laag en traag' moet beginnen, maar het is niet duidelijk wat ze bedoelen. Zorg allereerst dat je de dosering weet.

Als een vriend tegen je zegt: "Hé, ik heb een wietbrownie voor je", of een koekje of iets dergelijks en ze beweren dat er 10 milligram in zit, bestaat er een kans dat het 50 milligram is. Of 100, of 5, of 2. Je weet het gewoon niet, vooral als het afkomstig is van een infusie van toppen. Het is wat anders als diezelfde vriend gewend is om edibles te maken en gedecarboxyleerde cannabinoïdeconcentraten gebruikt als een soort destillaat. Als zo iemand zegt: "Luister, ik heb alles berekend, nagekeken en dit en dat gedaan. Ik weet vrij zeker dat er slechts 5 milligram in zit". Dat is dan een heel ander verhaal.

Laten we nu eens naar de gelegaliseerde markt kijken; je wilt ervoor zorgen dat edibles goed worden gedoseerd. Bij het Trichome Institute bevelen we het volgende aan: een maximale dosering van 2,5 tot 5 milligram THC binnen een tijdsbestek van 24 uur.

Als je 2,5 of 5 milligram slikt en voel je na 30, 40, 50, 100 minuten of nog langer nog steeds niets? Eet niet meer. De stofwisseling en levergezondheid varieert per persoon. Er zijn altijd uitersten, maar voor het grootste deel valt de meerderheid van de mensen in dezelfde categorie. Zo gaat het met veel fysiologische processen van het lichaam. De meeste mensen metaboliseren stoffen op dezelfde manier.

Het is zo simpel als wat: als je nog steeds niks voelt, ongeacht hoelang je gewacht hebt, neem dan niet meer. Wacht tot de volgende dag en verhoog dan je dosering met 2,5 milligram. Dus als je in eerste instantie 5 hebt genomen, raad ik je aan om 7,5 te nemen. Als je niet het gewenste effect voelt, bouw dan op tot 10 milligram. De meeste mensen die de eerste paar keer een edible nemen, zullen absoluut een high ervaren met 5 tot 10 milligram THC. Maar ik garandeer je dat er nu iemand is die dit leest en met zijn ogen rolt en denkt: "Pfff... ik neem 100 of 200 of 300 milligram". Oké, leuk voor je, maar je hebt er de tolerantie voor.

Voor wat betreft het vermijden van beginnersfouten: ga laag en traag. Gebruik 2,5 tot 5 milligram per keer en bouw langzaam op in stapjes van 2,5 milligram. Weet je de dosering niet? Onthoud dan wel dat de grootte van de edible er niet toe doet. Er zijn ook lezers die in de grijze of zwarte markt van de cannabisindustrie vallen en geen toegang hebben tot nauwkeurig gedoseerde en in het laboratorium geteste edibles. Ik geef hen het volgende advies: als je onbekend bent met wiet, wen er eerst aan door het een tijdje te roken, dabben of vapen voordat je edibles probeert. De ervaringen zijn echt heel anders.

Zelfs een ervaren gebruiker die 30 of 40 jaar elke dag heeft gerookt, kan een overweldigende ervaring hebben bij die eerste edible. Het is een compleet nieuwe beleving. Het is namelijk een andere dominante verbinding of actief ingrediënt die het effect veroorzaakt.

6. Wat is de beste manier om terpenen vast te houden tijdens het koken?

Maak je geen zorgen over het vasthouden van terpenen. Terpenen zitten bijna overal in. Er zitten terpenen in mijn bruiswater. Het heeft een mandarijnensmaak. Als je wel eens hebt gekookt, ben je al een meester met terpenen. Kook je wel eens met verse basilicum, oregano, citrus, citroen, sinaasappel, limoen of dergelijke ingrediënten? Dan heb je altijd met terpenen gewerkt.

De reden dat ik zeg dat je je geen zorgen hoeft te maken over terpenen, is omdat de effecten van terpenen in een edible niet hetzelfde zijn als de effecten van terpenen bij roken, dabben of vapen.

In de wereld van cannabis hebben we het over indica versus sativa of ontspannend versus stimulerend. Toch zijn de termen indica en sativa vrij vaag en niet zo relevant. Dit is lange tijd wel het geval geweest. Eigenlijk valt alles onder 'sativa', maar dan heb je verschillende subsoorten en deze planten zijn al zo vaak gekruist dat het allemaal niet meer zoveel uitmaakt. Het gaat erom wat je consumeert; heeft het een kalmerend of stimulerend effect, of iets daar tussenin?

Stel dat je wat OG Kush hebt. Sommige mensen zeggen dat deze soort een ontspannende, maar meer geestverruimende ervaring opwekt. Het maakt niet uit hoe het heet. Laten we zeggen dat je een relaxend OG-type hebt. Je rookt het en het ontspant je, het geeft je een couch lock en laat je in slaap vallen. Helemaal top. Wat er eigenlijk gebeurt, is het entourage effect: de combinatie van effecten van de samenwerkende cannabinoïden en terpenen.

"Bij een ervaring met edibles vertegenwoordigen de effecten van de originele top of concentraat niet de effecten van de edibles. Veel terpenen worden namelijk volledig vernietigd."

Stel dat je het rookt, dus je steekt de wiet aan en inhaleert onmiddellijk de rook of damp om de effecten te ervaren. De sleutel in dit proces is dat die terpenen veranderen, net zoals THCA verandert in THC. En als je je koekjes te lang in de oven bakt, kan die THC in andere verbindingen veranderen, zoals CBN of andere onbekende stoffen. Dus warmte is belangrijk. Als je terpenen in brand steekt en ze onmiddellijk inhaleert, zullen ze verschillen van de terpenen in het oorspronkelijke plantmateriaal.

Voor wat betreft gedecarboxyleerde wiettoppen of concentraten, zullen de terpenen sneller verdampen, verslechteren of veranderen in andere stoffen dan cannabinoïden. Dit gebeurt zelfs bij lagere temperaturen, omdat ze veel vluchtiger en gevoeliger voor hitte zijn.

Wanneer je toppen wilt decarboxyeren, in de oven, Air Fryer, of ander apparaat, verandert de hitte de chemische structuur van de terpenen. Veel ervan verdampen en gaan verloren. Ze verdwijnen.

Als je twee wietsoorten zou nemen die totaal anders ruiken en er totaal anders uitzien:

Dit komt omdat de terpenen zijn verdampt. Het eerste deel van een edibles-ervaring met terpenen is dat je het merendeel verliest. Vervolgens verandert je maagzuur de terpenen aanzienlijk, wat ook uit sommige onderzoeken blijkt. Linalool ruikt bijvoorbeeld naar lavendel en heeft een rustgevend effect als je het inhaleert of gebruikt in aromatherapie. Je maagzuur verandert linalool echter in iets heel anders.

Dus het terpeen is nu anders dan de linalool die in de levende plant zat, of wat je inhaleerde. Je maagzuur kan die linalool in andere vormen veranderen. Het gaat door de spijsvertering, het komt in je lever en je lichaam zet het om andere verbindingen. Dus ontvang je wel genoeg van de juiste vorm van linalool om ervan te profiteren tegen de tijd dat het de systemische circulatie heeft bereikt en biologisch beschikbaar is?

Bij een ervaring met edibles vertegenwoordigen de effecten van de originele top of concentraat niet de effecten van de edibles. Veel terpenen worden namelijk volledig vernietigd. Wat als je de moeite neemt om terpenen te extraheren, de cannabinoïden te decarboxyleren en ze weer door elkaar te mengen (dit gebeurt soms met vape pennen of bepaalde edibles)? Zelfs dan brokkelen de terpenen door de spijsvertering nog steeds af.

Bij edibles moet je niet denken dat het terpenenprofiel van de soort van invloed op een ofwel stimulerende of bedwelmende high. Andere stoffen in de edible hebben een grotere impact op het effect. Voorbeelden zijn cafeïne, suiker, melatonine of kamille.

Mensen zeggen wel eens: "Als je mango eet voordat je high wordt, ervaar je een langere, sterkere high, omdat er myrceen in mango's zit". Tja... als we kijken naar de chemische verbindingen in mango's, bevatten de meeste soorten nauwelijks myrceen. En alleen omdat er zowel in mango’s als in wiet myrceen zit, wil dat nog niet zeggen dat het verteren van de terpenen in mango ook maar iets zal doen. Bovendien heeft onderzoek aangetoond dat myrceen en veel andere terpenen geen interactie hebben met cannabinoïde-receptoren, laat staan dat ze het effect van THC versterken.

Maar is het mogelijk dat terpenen fysiologische effecten hebben via de spijsvertering? Ja. Is het mogelijk dat ze ontstekingen kunnen verminderen of ondersteunen bij andere klachten? Ja, ook dat is mogelijk, als je juiste dosering hebt.

Als je naar de studies kijkt over terpenen voor de spijsvertering, zul je zien dat de doseringen erg hoog zijn of dat ze zijn uitgevoerd op muizen of op cellen. Ze zijn niet uitgevoerd op mensen. En resultaten bij muizen zijn niet automatisch van toepassing op mensen.

Afgezien van al het bovenstaande... wat doen terpenen in de keuken? Nou, ze doen hetzelfde als andere ingrediënten waar je mee kookt. Ze beïnvloeden de smaak, het aroma en de ervaring van voedsel. Dus terpenen zijn geweldige ingrediënten. Ze zijn erg leuk omdat:

• Je kunt de smaak van voedsel volledig veranderen, soms zelfs zonder het aroma te beïnvloeden, of omgekeerd, afhankelijk van het terpeen.
• Je kunt zowel de smaak als de geur versterken.
• Je kunt ook het mondgevoel beïnvloeden. Bepaalde terpenen bieden bijvoorbeeld interessante verkoeling.

Beschouw terpenen als gember, cayennepeper, koriander of iets dergelijks. Iedereen heeft deze in het kruidenrekje staan. Als je terpenen van verschillende natuurlijke ingrediënten toevoegt, of uit verschillende planten isoleert, waaronder de wietplant, kun je de culinaire ervaring echt veranderen.

Het betekent niet dat terpenen niet gunstig zijn. Toch probeer ik geneeskrachtige factoren te vermijden, want ik ben geen dokter. Maar veel verbindingen uit planten bieden therapeutische voordelen. Maar alleen omdat er een studie uitkomt die aantoont dat limoneen of linalool (of apigenine, een bepaalde flavonoïde of andere plantaardige stof) een bepaalde functie heeft, betekent dit niet dat je per se de voordelen zult ervaren wanneer je het eet. Hetzelfde geldt voor roken. Er zijn zoveel andere variabelen die verband houden met dat soort onderzoeken. Wat betreft terpenen, moet je niet gebruiken voor de effecten. Zie ze in plaats daarvan als een ervaringsgerichte factor. Baseer je op wat je proeft en ruikt, maar ook op hoe je de smaken en geuren van voedsel ervaart.

7. We maken dus mengsels met melk en boter. Maar zijn er nog andere ingrediënten die we moeten gebruiken?

Ik ben groot fan van het maken van infusies met extra vierge olijfolie, avocado-olie en MCT-olie, wat gefractioneerde kokosolie is. Een van de redenen waarom ik de voorkeur geef aan die oliën, is dat ze goed passen bij veel van mijn favoriete recepten.

Ik ben een enorme vleeseter. Ik heb een shirt aan met een biefstuk-motiefje, is het je opgevallen? Wat dat betreft, ben ik een echte carnivoor. Niet eens vlees met aardappelen; laat die aardappelen maar weg. Maar ik ben ook dol op sausjes en garnituren, dus het is heel gemakkelijk om extra vierge olijfolie te gebruiken om een echt smaakvolle chimichurri mee te maken, want ik wil dat die smaak bij ons recept past. En dan zijn er momenten waarop het geweldig is om avocado-olie of MCT-olie te hebben, die vrij flauw smaken. Ze missen geur en smaak, maar in sommige recepten is dat juist voordelig, zoals een aioli bijvoorbeeld.

Bij het maken van infusies moet je goed nadenken over het uiteindelijke recept voordat je de basisinfusie maakt. Begin niet zomaar boter of wat willekeurige olie te maken. Wat ga je ermee doen? Denk nu verder. Hoe gaat die infusie passen bij het uiteindelijke recept?

8. Zijn glycerine en alcohol zinvolle opties voor infusie?

Als het gaat om infusiebases, kun je elk type vet of alcohol gebruiken. Mocht je alcohol willen gebruiken, raad ik aan om 151 tot 200 proof te nemen. Het hangt af van waar je woont en wat er wettelijk toegestaan is. Bij mij hier in de Verenigde Staten, kan ik 200-proof voedselveilige ethanolalcohol bestellen. Maar als ik naar de een staat verderop ga, is het niet toegestaan. Het is net een 50/50 mix hier in de VS, dus het hangt van de lokale wetten af. Maar in veel staten kun je 122-151-proof alcohol gewoon bij de slijterij kopen. Hoe hoger het percentage, hoe hoger de extractie-efficiëntie. Je kunt deze infusie in geconcentreerde vorm gebruiken en is voor het grootste deel oplosbaar in water. Voeg dit toe aan je recepten door goed te doseren. Als je het sterk geconcentreerd maakt, zal het ook de smaak van je gerecht niet echt aantasten.

Glycerine en honing zijn een beetje aparte vogels wat dit betreft. Ten eerste, als je een glycerine- of honinginfusie gaat maken, moet je beginnen met een concentraat dat al geëxtraheerd is. Op die manier hoef je het alleen maar te decarboxyleren en vervolgens in de glycerine of honing op te lossen. Ik sprak onlangs met een laboratorium. Ze vertelden me dat ze glycerine hebben getest dat werd gebruikt om een extractie te maken met wiettoppen. Ze vonden er helemaal geen cannabinoïden in. En dat heb ik gemerkt met honing, echt, het is net water.

Bij ale of bier zijn er bijvoorbeeld veel verschillende types en verschillende elementen, van Miller Lite tot imperial stout. Voor honing geldt hetzelfde; er verschillende soorten en manieren van verwerking. Soms maak ik me zorgen over homogenisering, over de scheiding van de cannabinoïden, omdat ze er technisch gezien niet in oplosbaar zijn. Ze kunnen de honing misschien mengen vanwege de dikte en de consistentie ervan. Toch is het niet zo gehomogeniseerd als vet of alcohol. En als je vet met alcohol vergelijkt, kun je met sommige alcoholsoorten met een laag percentage ook wat separatie verwachten.

Uiteindelijk is het werken met concentraten over de hele linie een stuk beter omdat je ze oplost. Je hoeft zich geen zorgen te maken over de extractie-efficiëntie, die voor wiettoppen zeer laag is. Natuurlijk zijn er andere producten die je kunt gebruiken om infusies mee te maken, afhankelijk van waar je woont. Maar als je werkt met een ingrediënt op waterbasis, zoals glycerine of honing, let dan altijd goed op homogenisering.

9. Wat zijn de slechte bijwerkingen van cannabisedibles?

Dat is een geweldige vraag en ik ben blij dat je het vraagt. Dit is een realiteit. Veel mensen doen alsof cannabis het beste op aarde is... dat er is niets mis mee, het is voor elke persoon. Dat is gewoon niet waar.

Cannabis in het algemeen is wat vaag om over te oordelen. Maar THC in het bijzonder is zeker niet voor iedereen geschikt, vooral niet bij hogere doses. THC en zijn verschillende vormen is over het algemeen meestal de oorzaak van een slechte trip (paranoia, angst, etc.).

Het belangrijkste om een slechte ervaring te boven te komen, is tijd, waar helaas niet iedereen geduld voor heeft. Naast geduld, is afleiding een goed alternatief. Bel iemand die je kent en zeg: "Luister, ik heb nu superstoned en ik wil even met je kletsen, gewoon om even mijn gedachten ergens bij te houden". Dat is een prima truc.

Een pak speelkaarten werkt ook goed. Hoe vaak ben ik te high geworden en heb ik solitaire op mijn telefoon gespeeld. Zoek iets dat betrokkenheid vereist. Fysieke afleiding is de sleutel. Sommige mensen kunnen een film kijken als ze té high zijn, en dat is een prima afleiding. Ik kan dat niet. Als ik televisie of een film kijk waar ik mijn aandacht niet bij kan houden, word ik paranoia.

Uiteindelijk is afleiding de sleutel om te voorkomen dat je überhaupt een slechte ervaring hebt. Ik denk dat dat het is. Veel mensen zeggen dat als je té high bent, je wat CBD moet nemen en dat het je minder high maakt, of dat je op zwarte peperkorrels moet zuigen, maar dat is allemaal onzin. In de CBD-wereld is er geen onderzoek dat ik heb kunnen vinden waaruit blijkt dat het nemen van CBD na consumptie van THC de effecten verzacht. En ik volg constant het laatste CBD-onderzoek via Google Scholar, PubMed en verschillende andere publicatiesites van medische tijdschriften. Omdat CBD, zonder al te technisch te worden, niet het vermogen heeft om zomaar even binnen te komen en THC van de receptor af te vegen. Het heeft het vermogen om sommige effecten van THC te verzachten, maar al het onderzoek toont aan dat, om dat te laten gebeuren, CBD vóór of tegelijkertijd met de THC moet worden geconsumeerd, en over het algemeen in hogere verhoudingen. Je hebt dus een bepaalde hoeveelheid CBD nodig, afhankelijk van de hoeveelheid THC.

Nu is het placebo-effect verbazingwekkend. Het is waarschijnlijk mijn favoriete medicijn dat er is, namelijk de kracht van je geest. Je hebt het vermogen om je eigen realiteit te creëren. Er is zoveel onderzoek naar placebo, echt super fascinerend. Zelfs in placebo- versus placebo-onderzoeken, waarbij verschillende groepen beide een placebo krijgen, praten de groepen over de verschillende effecten van het medicijn.

Door zoveel verkeerde informatie in de industrie, gebeuren er veel dingen met mensen omdat ze denken dat het gaat gebeuren. Dusja, als je te high bent en je neemt wat CBD, helpt het? Misschien... maar is het de CBD zelf? Wie weet. Actueel onderzoek zegt niet dat het niet zou kunnen, omdat het is wat je denkt dat waar is. Is dat de afleiding? Who knows?

Het belangrijkste is dat je je uiteindelijk beter voelt. De beste manier om elke vorm van angst, bad trip, paranoia of iets dergelijks van te veel THC te verminderen is gewoon: neem niet te veel THC! Mocht het toch een keer gebeuren, heeft mijn zakenpartner Max nog een goeie tip. Hij gebruikt zijn "note to self". Een herinnering, of briefje aan jezelf. Denk na over wat je angst zou kunnen veroorzaken, of maak een wandeling, bel je moeder. Wat het dan ook mag zijn, doe iets om te ontspannen en besef dat dit snel voorbij zal zijn. Ik weet niet hoeveel mensen briefjes voor zichzelf schrijven voordat ze high worden, maar houd mentaal dat briefje voor jezelf in je hoofd vast. En als je met THC een keer een overdosis ervaart, een staat van ongemak zoals ik het definieer, zeg dan tegen jezelf: "alles komt goed".

10. Heb je een tip voor een gummy-recept dat geen lecithine gebruikt?

Ik ben geen snoepliefhebber. Ik heb eigenlijk nog nooit een gummy gemaakt omdat ik ze niet vaak eet. Ik heb gummies met infusen gehad toen het de enige optie was, maar persoonlijk eet ik geen snoep. Dus als cannabischef doe ik geen snoep en dat soort dingen. Maar mijn formules voor infusie zijn nog steeds gebaseerd op homogenisatie.

Uit gesprekken met veel andere cannabischefs weet ik dat ze hun gummies doseren door het mengsel te maken en vervolgens een op alcohol gebaseerde infusie of MCT-infusie aan elke gummy toe te voegen. Je kunt dus een alcoholbasis gebruiken. Afhankelijk van het gummy-recept, kun je misschien MCT-olie gebruiken, die behoorlijk sterk is. Ik snap waarom mensen van gummies houden. Ik bedoel, van kleins af aan nemen we medicijnen via gummies.

Ik weet dat sommige mensen een pectinebasis gebruiken, wat helpt bij de stabiliteit. Afhankelijk van waar je woont, kun je misschien zelfs wat in water oplosbare THC krijgen.