Kun je autoflowers stekken?

Autoflowering planten produceren in een mum van tijd een meer dan degelijke hoeveelheid toppen. Ook doen veel moderne autoflowers absoluut niet onder voor fotoperiode soorten als het om effecten gaat. Veel kwekers zweren dan ook bij autoflowering strains en beschouwen ze als veruit de meest efficiënte optie.

Hoewel autoflowers inderdaad kweekwonderen zijn, hebben ze één groot nadeel. Hieronder ontdek je waarom autoflowering soorten niet goed te stekken (of klonen) zijn, en wat een alternatief zou kunnen zijn!

Inzicht in autoflowering wietplanten

Zelfs als je pas net komt kijken in de wietwereld, heb je waarschijnlijk al gemerkt dat je uit gigantisch veel wietsoorten kunt kiezen. Al sinds men in het noordwesten van China cannabis ging gebruiken en kweken^[1], ongeveer 12.000 jaar geleden, veredelt men de plant. Hierdoor zijn er allerlei soorten ontstaan, en veel wietsoorten van tegenwoordig verschillen nogal qua morfologie en chemie van de allereerste cannabisplanten.

In tegenstelling tot fotoperiode soorten zijn autoflowers niet afhankelijk van een externe lichtcyclus om tot bloei te komen. De naam zegt het eigenlijk al, ze doen het helemaal automatisch. En dit maakt het kweken ervan een stuk makkelijker.

Over het algemeen zijn autoflowers kleiner en groeien ze sneller, terwijl ze nog steeds uitstekende effecten en oogsten in huis hebben!

Hoe werken autoflowering planten?

Om te begrijpen hoe autoflowering planten werken, moeten we terug naar de oorsprong van de wietplant. Eeuwen voordat de mens de wietplant eigen maakte, groeide de plant hoog in de Tibetaanse bergen^[2]. Vanaf hier zorgde natuurlijke verspreiding^[3] ervoor dat de plant in Rusland, India, Zuid-Korea en Zuidoost-Europa neerstreek. Al deze regio’s hebben een specifiek klimaat waaraan de wietplant zich aan heeft moeten passen, waardoor er verschillende subsoorten zijn ontstaan.

De subsoort die zich misschien wel het meest uniek doorontwikkelde, was die in het hedendaagse Rusland: Cannabis ruderalis. Voor het ontstaan hiervan, waren wietplanten afhankelijk van afnemend licht om tot bloei te komen. Genetische mutaties, natuurlijke selectie en omgevingsfactoren zorgden er echter voor dat de planten die hier groeiden, gingen bloeien op basis van een interne genetische klok. Dankzij dit bijzondere mechanisme kon deze soort in extreme weersomstandigheden overleven.

Sinds de ontdekking hiervan hebben kwekers deze pure ruderalis met allerlei andere subsoorten gekruist. Dit leverde wietsoorten op die eveneens vanzelf gingen bloeien, maar dan met meer cannabinoïden en terpenen, en een betere productiviteit.

De wetenschap achter het klonen van wiet

Maar kun je een autoflower ook klonen?

Om wiet te klonen, moet je een stek nemen van een moederplant. Dit plantmateriaal bezit exact hetzelfde genoom als de moeder; in principe is stekken gewoon het vermenigvuldigen van een bepaalde plant. De kloon (of stek) zal precies dezelfde eigenschappen bezitten en ook sneller gaan groeien dan een plant die uit zaad is gekweekt.

Laten we eens kijken wat het kloonproces precies inhoudt:

1. Moederplant selecteren: eerst moet je een moederplant selecteren waarvan je een stekje wilt nemen. Het selectieproces hangt volledig af van de eigenschappen die je in een moederplant zoekt. Aangezien de kloon dezelfde kenmerken zal hebben, is dit eigenlijk de belangrijkste stap.
2. Stek nemen: vervolgens neem je een stek. Dit doe je met een scherp en steriel mesje; zo voorkom je ziekten. De stek moet minimaal één knoop bevatten. De knopen bevatten namelijk meristeemcellen die in staat zijn nieuwe wortels en scheuten te produceren.
3. Bewortelen: vervolgens moet je het uiteinde van de stek in een wortelhormoonoplossing deppen en de kloon in een geschikt substraat zetten.
4. Verplanten: daarna moet je een strikt temperatuur- en vochtigheidsbereik aanhouden. Op die manier produceert de stek een gezond wortelstelsel. Hierna kun je de kloon in aarde zetten.

Wat zijn de voordelen van het klonen van wietplanten?

Deze techniek biedt veel belangrijke voordelen, waaronder:

• Genetische consistentie: stekken zijn een directe genetische kopie van een moederplant. In principe zijn ze exact hetzelfde. Dit betekent dat je precies weet wat je tijdens het kweken kunt verwachten.
• Behoud van een bepaald fenotype: wietplanten uit dezelfde partij zaden vertonen een zekere mate van genetische variabiliteit. Sommige fenotypes krijgen bijvoorbeeld een mooiere vorm of hebben een aangenamere fytochemische samenstelling. Door te klonen, kun je een bepaald fenotype behouden.
• Geen bestuiving: door vrouwelijke wietplanten te klonen, loop je niet het risico dat je mannelijke planten krijgt die de toppen van vrouwtjes bestuiven en zo de kwaliteit ervan verminderen. Er bestaat wel altijd een kans op tweeslachtigheid, maar deze is nihil.
• Snellere doorlooptijd: door stekken te nemen, hoef je niet meer helemaal van voren af aan met zaad te beginnen. Dit bespaart niet alleen tijd, maar sluit ook bepaalde problemen uit die tijdens de zaailingfase kunnen optreden, zoals wortelziekten. Deze snellere doorlooptijd is niet alleen commercieel aantrekkelijk; het geeft je als thuiskweker ook een fijne voorsprong.
• Je wordt een betere kweker: als je gewend bent om uit zaad te kweken, dan kun je door te stekken weer nieuwe vaardigheden leren. Zo word je een steeds betere kweker.

Is het mogelijk om autoflowering wiet te klonen?

Je kent nu de voordelen van autoflowering genen, en je weet wat klonen inhoudt. Rest de vraag: kun je autoflowers klonen? In theorie wel. Wat klonen betreft, ga je niet anders te werk dan bij andere soorten. De resultaten verschillen echter wél drastisch.

Wanneer je een stekje van een autoflowering plant neemt en je gaat er op de juiste manier mee om, dan kan dit een gezonde kloon opleveren. In de juiste omstandigheden kan de stek in principe wortels ontwikkelen en groeien. En de kloon is daarbij een exacte genetische kopie van de moederplant, met dezelfde kenmerken.

Klinkt best goed, toch? Nou, ondanks dat je een autoflowering wietplant kunt klonen, betekent dat niet dat je het ook daadwerkelijk moet doen!

Waarom je autoflowers niet moeten klonen

Autoflowering planten zijn mateloos populair onder kwekers. Hun unieke eigenschap (dat ze vanzelf gaan bloeien) maakt ze echter minder geschikt voor klonen. De interne genetische klok van een autoflower, die bepaalt wanneer de bloei zal plaatsvinden, stopt namelijk nooit met tikken. En dit is problematisch als je wilt stekken.

De gemiddelde autoflower heeft een levensduur van ongeveer tien tot twaalf weken. Het duurt zo'n drie tot vier weken voordat een plant groot genoeg is om te kunnen stekken (vaak zit een autoflower dan al in de bloeifase). Tel daar één à twee weken bij op - de tijd die de kloon nodig heeft om genoeg wortels te ontwikkelen - en het stekje heeft nog maar zo'n acht weken om te volgroeien. In het ergste geval blijven er slechts zes weken over.

Neem je een stekje, dan is de kans groot dat je eindigt met een steeltje met slechts een paar kleine toppen eraan. Doordat de vegetatieve fase al vrijwel voorbij is, kan de kloon zich niet goed meer ontwikkelen en rijpen. Het is dus eigenlijk gewoon zonde van je tijd.

Hoe het klonen van fotoperiodieke soorten verschilt

Fotoperiode planten zijn daarentegen perfect om te klonen. Dit komt omdat ze niet bloeien op basis van een interne genetische klok. In plaats daarvan zijn ze afhankelijk van extern licht. Simpel gesteld: als ze aan minder licht worden blootgesteld, reageren ze daarop door te gaan bloeien. En binnen heb je daar volledige controle over.

Bij blootstelling aan minimaal dertien uur licht per dag blijven fotoperiode planten voor onbepaalde tijd in de vegetatieve fase. Dit betekent dat je je klonen aan voldoende licht kunt blootstellen, en dat ze zo genoeg tijd hebben om zich goed te ontwikkelen voordat ze de bloeifase ingaan!

Autoflowering soorten klonen: begin er niet aan

Het klonen van autoflowering planten lijkt misschien een goed idee, zeker als je een perfect fenotype hebt ontdekt. Toch is het nemen van stekken van autoflowering wiet zonde van je tijd. Als je autoflowers wilt kweken, moet je dus gewoon met zaden beginnen, waarbij je de genetische variabiliteit voor lief zal moeten nemen.

Hoewel je autoflowering wietsoorten niet succesvol kunt stekken, hebben breeders de afgelopen jaren wel grote stappen gemaakt. Zo kun je tegenwoordig profiteren van iets wat een geweldig alternatief voor klonen is!

F1-hybrides: een goed alternatief voor het klonen van autoflowers

In de landbouwsector kweekt men al tientallen jaren F1-hybride gewassen. F1-hybrides steken nu echter ook de kop op in de cannabiswereld, want onze breeders hebben met succes de eerste echte F1-cannabishybriden gecreëerd! Dit alles begon met het creëren van verschillende zuivere geneticalijnen. Door deze lijnen te kruisen, creëerden onze breeders nakomelingen met een eigenschap die bekendstaat als 'hybride groeikracht'.

Hybride groeikracht maakt dat planten meer opleveren, sneller groeien en beter bestand zijn tegen plagen en ziekten. Bovendien zijn de wietplanten ongeëvenaard uniform. 'Gewone' autoflowering planten uit dezelfde partij zaden vertonen vaak veel genetische variatie. Dit houdt in dat sommige planten bijvoorbeeld groter of sterker zijn dan andere, of dat bepaalde planten meer THC of terpenen bevatten. F1-zaden omzeilen dit probleem door wietplanten voort te brengen die er allemaal hetzelfde uitzien, hetzelfde smaken, dezelfde effecten hebben en evenveel produceren.

In zekere zin bootsen autoflowering F1-hybriden het kloonproces dus na. Elke keer dat je een zaadje zaait, weet je precies wat je kunt verwachten. Houd de kweekomgeving goed in de gaten, en je behaalt telkens weer dezelfde resultaten!