De geschiedenis van wiet

Vandaag de dag wordt wiet over de hele wereld door miljoenen mensen gebruikt. Maar net zoals veel groenten en fruitsoorten, kwam cannabis in het begin als een wilde soort in een relatief klein ecologisch gebied voor.

Sinds de ontdekking van wiet heeft de mens de plant gedomesticeerd en naar alle uithoeken van de wereld verspreid. We hebben kruisingen en verschillende soorten gecreëerd, maar het ook als basis voor medicijnen en industriële materialen gebruikt.

Wat begon als een gewone wilde plantensoort, werd al snel een van de meest veelzijdige, maar ook controversiële planten in de geschiedenis van de mens. We maakten er daarbij touwen, zeilen en papier van, de adel gebruikte het om pijn te verminderen, en in bepaalde religies werden de psychoactieve eigenschappen ervan benut om dichter bij de goden te komen.

Tegenwoordig hebben onderzoekers ook de chemische complexiteit van de plant weten te onthullen. Kwekers creëren daarbij soorten die veel meer cannabinoïden en terpenen bevatten dan de originele wilde landrassen. Momenteel zitten er ook duizenden mensen achter de tralies, alleen maar voor het bezitten van wiet.

Het is dus wel duidelijk dat wiet de afgelopen duizenden jaren een aanzienlijke invloed op de menselijke cultuur heeft gehad. Maar laten we eens kijken waar cannabis nu precies vandaan komt. Hoe heeft het zich over de wereld verspreid? En hoe wordt deze veel voorkomende plant vandaag de dag gezien?

De botanische oorsprong van wiet

Je hebt het effect ervan misschien al tientallen keren ervaren, maar hoe goed ken je wiet nu eigenlijk echt?

Botanici zijn mensen die de fysiologie en biologie van verschillende plantensoorten onderzoeken. Daarnaast beoefenen ze taxonomie om de kenmerken van planten te analyseren en ze in families in te delen. Ook bestuderen ze plantenfossielen, ook wel paleobotanie genoemd.

Deze vormen van plantkunde helpen bij het vaststellen van de oorsprong van plantensoorten. Ook in het geval van wiet hebben onderzoekers een gedetailleerd beeld van haar stamboom weten te maken.

De officiële classificatie van cannabis vond relatief gezien nog niet zo lang geleden plaats: in 1753 classificeerde de Zweedse plantkundige en zoöloog Carl Linnaeus de plant als Cannabis sativa L., waarbij de 'L' voor 'Linnaeus' staat. Hij koos deze naam, omdat het de fysieke kenmerken van de plant beschreef. Het woord 'cannabis' betekent namelijk 'rietachtig', terwijl 'sativa' 'geplant' of 'gezaaid' betekent. Destijds geloofde hij dat het geslacht slechts één soort bevatte.

De Franse natuuronderzoeker en evolutiebioloog Jean-Baptiste de Lamarck opperde in 1875 een nieuwe visie, op basis van nieuwe varianten uit India. De Lamarck noemde deze nieuwe versie Cannabis indica. Hij ontdekte daarbij dat deze een lagere vezelkwaliteit had dan sativa, maar juist een sterker psychoactief profiel.

In de eeuwen die volgden, worstelden verschillende botanici met het indelen van cannabis in ondersoorten. Door de minieme verschillen waren de grenzen maar vaag en waren anderen het er niet altijd mee eens. In de jaren zeventig kwamen botanicus Richard E. Schultes en de professoren Loran Anderson en William Emboden tot overeenstemming over de belangrijkste structurele verschillen tussen de drie meest voorkomende ondersoorten: sativa, indica en ruderalis.

Tegenwoordig worden deze drie varianten algemeen erkend. Je komt deze namen dan ook gegarandeerd tegen wanneer je een zadencatalogus bekijkt. Elke soort heeft iets anders te bieden als het om de omvang, opbrengst en groeisnelheid gaat.

In de jaren tachtig werd wiet in de hennepfamilie geplaatst. Deze groep bevat 170 soorten, waaronder hop, wat wordt gebruikt om bier op smaak te brengen.

Waar komt wiet oorspronkelijk vandaan?

Voordat we de geschiedenis induiken van wiet in verschillende beschavingen, bekijken we eerst eens hoe de plant is ontstaan. Momenteel zijn wetenschappers het nog steeds niet eens over de exacte geografische oorsprong van cannabis. Er wordt echter vaak naar drie belangrijke regio's gewezen:

• Centraal-Azië

Schrijver R. J. Bouquet kwam in 1950 na historisch onderzoek naar cannabis tot de conclusie dat het haar oorsprong in Centraal-Azië vindt^[1]. Volgens hem zijn het huidige Kazachstan, Mongolië, Noordwest-China en het Russische Verre Oosten allemaal mogelijke oorsprongsgebieden.

• India

Joseph Hooker en Nikolai Vavilov, twee andere onderzoekers, hadden een iets andere theorie. Hoewel ze het erover eens waren dat Centraal-Azië een rol speelde bij de oorsprong van wiet, verlegden ze het gebied naar het ontstaanspunt van de plant.

Hooker trof wilde cannabis aan in het zuidwesten van de Himalaya. Vavilov was er ook van overtuigd dat de plant wellicht afkomstig was uit Noordwest-India, waaronder Punjab en Kasjmir, maar mogelijk ook uit Afghanistan, Tadzjikistan en Oezbekistan.

• Tibet

Ondanks deze redelijk nauwkeurige theorieën, heeft recenter onderzoek een veel betrouwbaardere oorsprong van cannabis aangetoond. John McPartland, een legendarische cannabisonderzoeker uit het VK, publiceerde namelijk een artikel in Vegetation History and Archaeobotany waarin hij op het Tibetaanse plateau wijst.

Maar waarom steekt zijn conclusie boven de andere uit? Nou, hij baseerde zijn bevindingen op een schat aan fysiek bewijs.

Deze verhoogde steppe ligt drie kilometer boven zeeniveau en lijkt misschien een onwaarschijnlijke plek voor cannabis om op te duiken. Maar de gegevens van McPartland en zijn onderzoeksteam leidden hier precies naartoe.

Ze begonnen met het doorzoeken van stapels wetenschappelijke studies. Zo probeerden ze archeologische en geologische vindplaatsen te identificeren waar andere wetenschappers cannabis-pollen hadden gevonden. Nadat ze alle data hadden doorgenomen, kwamen ze tot de conclusie dat het pollen voor het eerst in Noord-China en Zuid-Rusland was opgedoken.

Ze ontdekten dat cannabis waarschijnlijk ongeveer 28 miljoen jaar geleden in de buurt van het Qinghai-meer op het Tibetaanse plateau opkwam. Waarschijnlijk is wiet destijds uit dezelfde voorouder als van de hopplant ontstaan.

Ongeveer zes miljoen jaar geleden verspreidde het zich vanuit daar op natuurlijke wijze over Europa, en plus minus 1,2 miljoen jaar geleden over Oost-China. In India dook het cannabis-pollen ongeveer 30.000 jaar geleden op.

Het historische gebruik van wiet

Nu je bekend bent met de taxonomie en mogelijke oorsprong van wiet, kunnen we in de geschiedenis van cannabisgebruik gaan duiken. Daarna zullen we zien hoe onze relatie met de plant meer recentelijk is veranderd.

Wat tegenwoordig bekendstaat als Tsjechië, zou weleens de regio van het vroegst bekende gebruik van wiet^[2] kunnen zijn. Vezel-afdrukken op kleifragmenten die er zijn gevonden, dateren daarbij van ongeveer 26.000-24.000 jaar geleden.

Een van 's werelds bekendste experts op het gebied van prehistorische vezeltechnologie verklaart: "[...] de afdrukken zijn van weefsels die zijn geweven van vezels van wilde planten, zoals brandnetel en hennep (een vezelige en THC-arme vorm van cannabis), die per ongeluk bewaard zijn gebleven". Totdat er echter meer bewijs is gevonden, blijft het plantmateriaal dat deze oude culturen gebruikten om deze afdrukken te maken een kwestie van speculatie.

Omdat de oorsprong van wiet vrijwel zeker in Centraal-Azië en Tibet ligt, is het ook logisch dat het vroegste bewijs van menselijk gebruik ervan ook uit nabijgelegen regio's komt. Archeologen ontdekten dat 10.000 jaar geleden, tijdens het stenen tijdperk, hennepvezels gebruikt werden op het eiland Taiwan, gelegen voor de kust van China.

Zo werden hennepkoorden gebruikt om natte kleipotten te versieren terwijl het materiaal opdroogde. Daarnaast vonden wetenschappers gereedschap dat bij de verwerking van hennepvezels zou zijn gebruikt.

• Cannabis in de Chinese industrie

Volkeren in China kozen er ook voor om hennep te gebruiken om kleding van te maken. Met het gebruik van deze grote en multifunctionele plant kwam een einde aan de afhankelijkheid van dierenhuiden.

De Chinezen gebruikten niet alleen hennep voor hun dagelijkse kleding, maar het Book of Rites (geschreven rond 200 voor Christus) instrueerde ook dat ze kleding van hennep tijdens rouwperioden moesten dragen.

Het gebruik van hennep hield echter niet bij kleding op. Ook maakten mensen er touwen van^[3], netten om te vissen en papier waarop ze hun geschiedenis, filosofie en gedichten schreven. In veel belangrijke werken uit de Chinese literatuur van 475-221 v.Chr. komt hennep voor, waaronder filosofische stukken van Confucius en klassieke poëzie.

Ook het oude Shuowen-woordenboek^[4], daterend uit circa 200 na Christus, laat de Chinese kennis over cannabis goed zien. Dit boek bewijst dat de oude Chinezen de vrouwelijke en mannelijke aspecten van cannabis al kenden, waarbij ze op basis van de toppen- en stuifmeelproductie mogelijk verschillen konden identificeren.

• Cannabis in de Chinese geneeskunde

Wiet speelde ook een fundamentele rol in de medische wereld van het oude China^[5]. In documenten die gevonden zijn, wordt het gebruik ervan gedurende ongeveer 1800 jaar in de Chinese geneeskunde beschreven. Hierin staat ook dat de Chinezen bijna alle delen van de plant voor hun preparaten gebruikten, inclusief de zaden, bladeren, wortels, stelen en toppen.

In de loop van de geschiedenis hebben de Chinezen ook van de psychoactieve kracht van wiet gebruikgemaakt. Rond 600 voor Christus begon het taoïsme zich door het hele land te verspreiden. Dit is een geloofssysteem waarin je naar een leven in harmonie met de natuur en het universum moet streven. In eerste instantie werd het als een zonde beschouwd om je bewustzijn met wiet te veranderen.

Maar later, in de eerste eeuw na Christus, begonnen aanhangers van het Taoïsme zich in alchemie en magie te verdiepen. De high die wiet veroorzaakte, werd daarbij een aantrekkelijk hulpmiddel om met het bovennatuurlijke in contact te komen.

In Japan komt wiet sinds het Neolithische tijdperk voor. Hier begonnen mensen hennep te gebruiken tijdens de Jomon-periode (14.000-300 voor Christus), toen ze voornamelijk nog als jager-verzamelaars en vroege landbouwers leefden. Deze periode van de Japanse geschiedenis wordt daarbij gekenmerkt door een sterke toename van pottenbakken. Veel van deze voorwerpen waren versierd met vezelachtige touwtjes, hoogstwaarschijnlijk van hennep.

Hennep werd als natuurlijke hulpbron ook bij de productie van manden en kleding gebruikt. Archeologen hebben hiervoor bewijs gevonden op prehistorische locaties op het eiland Kyushu^[6]: ze ontdekten hier wietzaadjes.

Ook wordt aangenomen dat hennepzaden in deze tijd als voedselbron zijn gebruikt. Het is daarbij waarschijnlijk dat, samen met papier en veldrijst, de eerste hennepzaden^[7] uit China kwamen. De zaden vonden via Korea hun weg naar Kyushu.

Een andere belangrijke aanwijzing dat hennep tijdens de Jomon-periode heel belangrijk is geweest, is een grotschildering. Dit kleurrijke schilderwerk aan de kust van Kyushu toont torenhoge hennepplanten^[8] met hun onmiskenbare groene waaierbladeren.

Shinto^[9], de oorspronkelijke religie van Japan, maakte ook gebruik van wiet. Priesters geloofden namelijk dat ze door met bundels hennep te zwaaien, mensen konden zegenen en boze geesten konden verdrijven.

Binnen het oude geloofssysteem en de oude geneeskunst van India speelde wiet ook een sleutelrol. En vandaag de dag is het nog steeds een belangrijk onderdeel van bepaalde spirituele praktijken. Het hindoeïsme verscheen voor het eerst in de Indusvallei, dicht bij het huidige Pakistan, tussen 2300 en 1500 voor Christus.

De heilige teksten van deze religie bestaan uit vier Veda's, of 'Kennisboeken'. Hierin worden vijf heilige planten beschreven, waaronder cannabis, en in haar bladeren zou een beschermengel schuilen. De boeken beschrijven wiet als een bevrijder en bron van geluk die je kan helpen om angsten te overwinnen.

• De legende van Shiva

Zelfs de goden binnen het hindoeïstische systeem zouden de plant hebben gebruikt. Hindoes geloven namelijk dat Shiva, de derde god binnen het goddelijk driemanschap, wiet gebruikte om nieuwe energie te verkrijgen.

Het verhaal gaat dat hij na een ruzie met zijn familie uitgeput raakte en onder een bepaalde plant flauwviel. Nadat hij wakker werd, proefde hij van de bladeren en was hij meteen hersteld. Hierdoor kreeg hij de titel 'Lord of Bhang'.

Bhang is een mix van wiet, melk, suiker en tal van andere plantaardige ingrediënten. Het geeft je een intense edible high die uren aanhoudt. Dit drankje heeft een belangrijke rol in de Indiase cultuur gespeeld, vooral tijdens bruiloften. Het zou namelijk helpen om boze geesten af te weren. Als je bij iemand thuis op bezoek kwam, werd er als teken van gastvrijheid ook een kopje bhang aangeboden.

• Het thuisland van charas

Charas is afkomstig uit Kasjmir en de Parvati-vallei. Dit hoogwaardige extract ontstaat wanneer wietkwekers verse hars in hun handen wrijven, totdat er een bolletje van trichomen ontstaat. Zo'n bolletje staat ook wel bekend als een 'temple ball'.

• Heilige mannen

Sadhoes hebben ook een belangrijke rol in de geschiedenis van wiet in India gespeeld. Deze vrome volgelingen van Shiva wijden hun hele leven aan hun geloof. Ze onthouden zich daarbij van materiële rijkdom, familie en seks, en worden ook wel asceten genoemd. Deze manier van leven is ontstaan in de 8e eeuw na Christus en bestaat nog steeds. Deze toegewijden gebruiken wiet bij meditatie.

In de hoogtijdagen van het Perzische rijk besloeg het gebied het hedendaagse Iran, Egypte, Turkije en delen van Pakistan en Afghanistan. Het wordt ook wel het Achaemenidische rijk genoemd, en hield van 559 tot 331 voor Christus stand.

• Zoroastrisme

De officiële religie van de regio was het zoroastrisme, gesticht door de filosoof Zoroaster. Voordat de islam zich over het gebied verspreidde, gebruikten zoroastrische priesters wiet bij hun rituelen. Hun hymnen spraken zelfs over het belang van de bescherming van deze 'heilige plant'.

• Het islamitische gouden tijdperk

Minder lang geleden, tijdens het islamitische tijdperk in de 13e eeuw, werd hasj een populair middel. Geleerden zijn het erover eens dat Shaykh Haydar, een Perzische soefi-heilige, verantwoordelijk was voor de populariteit van wiet in deze regio.

Haydar had als volgeling van het soefisme, de mystieke tak van de islam, een ascetische levensstijl. Totdat hij echter wiet ontdekte. Het verhaal gaat dat hij een wietplant vond en besloot deze te proberen. Na zijn eerste ervaring was hij verkocht!

Maar het gebruik ervan was in zijn ogen niet in strijd met zijn levensstijl. Hij sprak eerbiedig over de plant en verklaarde: "God de Almachtige heeft u als een speciale gunst een bewustzijn van de deugden van dit blad verleend [...]". Uiteindelijk verspreidde wiet zich over Syrië, Egypte en Irak.

Heb je weleens van de Scythen gehoord? Zo niet, lees dan zeker verder! Deze stoere Arische krijgers vormden een nomadische cultuur en waren meesters in de paardrijkunst. Ze domineerden daarbij de Euraziatische steppe. Dit waren uitgestrekte graslanden in het huidige Hongarije, Bulgarije, Oekraïne, West-Rusland en Siberië.

• Felle krijgers en de doodscultus

Deze krijgers waren zo angstaanjagend en effectief dat ze de basis vormden voor de Mongolen en Hunnen die erna kwamen. Ze waren zelfs een inspiratiebron voor de Dothraki, de paardrijdcultuur in Game of Thrones!

Maar hoe zit het met wiet in deze oude cultuur? Nou, de plant speelde een belangrijke rol bij de psychische doodscultus^[10]. Na de dood en begrafenis van leiders probeerden de krijgers zichzelf te zuiveren door een soort tent op te zetten en deze met wietrook te vullen.

De Griekse schrijver Herodotus beschreef dit ritueel: "[...] de Scythen hebben zaad van hennep genomen, kruipen onder doeken en leggen de zaadjes op roodgloeiende stenen", en voegde eraan toe: "de Scythen, vervoerd door de rook, schreeuwen hardop".

Historici denken dat ze waarschijnlijk ook de toppen van wiet op de stenen plaatsten om dit schijnbaar psychoactieve effect te produceren.

In het oude Griekenland kwam wiet waarschijnlijk door de Scythen terecht. Zij dienden tenslotte als handelspartners van de cultuur en waren zelfs in dienst als huursoldaat in Athene.

Cannabis verscheen hier voor het eerst in de Klassieke Periode door Herodotus. De cultuur had op dat moment echter weinig interesse in de plant. Maar uiteindelijk werd ze toch een belangrijk onderdeel van de geneeskunst, en werd ze zelfs bij bepaalde Griekse culten gebruikt.

• Wiet in de Griekse geneeskunde

In de Griekse Farmacopee nam wiet een belangrijke plaats in. Artsen van toen geloofden dat de plant bij ontstekingen, zwellingen en oorpijn hielp. Ook dachten ze dat ze de wortels konden gebruiken^[11] om verschillende soorten tumoren te behandelen.

• De cultus van Asclepius

Veel tempels in de Klassieke Periode werden gebouwd ter ere van Asclepius, de god van de geneeskunde en genezing. Historici geloven dat aanhangers van de cultus van Asclepius bij hun rituelen zogeheten 'Scythisch vuur' als wierook gebruikten^[12].

Recente geschiedenis

De kennis en het gebruik van wiet zijn door de eeuwen heen en tot op de dag van vandaag intact gebleven.

Groot-Brittannië heeft een vrij lange geschiedenis met de wietplant. Archeologen hebben bewijs gevonden dat duidt op industrieel gebruik, en archieven beschrijven ook het gebruik ervan als medicijn.

• Cannabis en de Engelse vloot

De hennepplant speelde waarschijnlijk een belangrijke rol bij het succes van de Engelse vloot, namelijk in de vorm van touwen. Het werd zelfs zo'n essentiële hulpbron dat koning Hendrik VIII in 1533 landbouwers opdroeg om hennep te verbouwen. Later eiste Elizabeth I ook dat boeren meer moesten kweken en legde ze een boete op aan diegenen die niet aan haar eisen voldeden.

• Therapeutische wiet

In 1842 kwam cannabis opnieuw in de picture in het VK door de Ierse arts William Brooke O'Shaughnessy. Hij werkte als medisch officier bij de Oost-Indische Compagnie en nadat hij de plant in Bengalen had bestudeerd, besloot hij een voorraad ervan mee terug te nemen naar Engeland. Sommige historici geloven dat Koningin Victoria het hierna zelfs ging gebruiken^[13] om post-menstruele klachten te behandelen.

Ook Amerika kent een rijke geschiedenis met hennep. Hoewel de plant uiteindelijk werd verboden, speelde ze hier gedurende meerdere eeuwen een belangrijke rol.

• Wiet steekt de Atlantische Oceaan over

In 1616 arriveerden hennepzaden voor het eerst in Noord-Amerika in de Britse nederzetting in Jamestown. Hier verbouwden boeren het voor de vezels om er touwen, zeilen en kleding van te maken. Koning James I eiste van elke grondeigenaar dat hij voor de export honderd hennepplanten moest verbouwen.

• De grondleggers respecteerden wiet

Veel grondleggers van Amerika pleitten voor het gebruik van cannabis. George Washington kweekte zelfs hennep op zijn landgoed.

Door de jaren heen werd het verboden

Machthebbers hebben door de eeuwen heen heel verschillende meningen over wiet gehad. Sommigen respecteerden en vereerden de plant, terwijl anderen er een hekel aan hadden. Cannabisverboden staken door de hele geschiedenis heen steeds weer de kop op. Hieronder enkele belangrijke voorbeelden.

• Arabië

Het eerste bekende verbod van wiet stamt uit 1378. De emir van Joneima, Soudoun Sheikouni, verbood het in de regio Arabië, waar hij over heerste.

• Madagaskar

Het volgende geval deed zich in 1787 op het Afrikaanse eiland Madagaskar voor. Nadat koning Andrianampoinimerina de troon had bestegen, verbood hij wiet in zijn koninkrijk. Hij zorgde dat zijn volk zijn bevel naleefde door zijn draconische wet met de doodstraf af te dwingen.

• Het Franse Rijk

Ook Napoleon verbood cannabisgebruik, namelijk in 1800. Nadat zijn troepen Egypte hadden bestormd, zag hij de effecten van wiet op zijn soldaten, toen zij hasj rookten en met cannabis doordrenkte dranken dronken. Uit angst dat het hen kwetsbaar zou maken, verbood hij het gebruik ervan en sloot hij de verkooppunten die het aan zijn troepen leverden.

• Brazilië

Brazilië stelde in 1830 anti-cannabiswetten op. Het was verboden voor burgers om wiet steden in te brengen en slaven die betrapt werden op het gebruik ervan werden bestraft.

• Ottomaanse Rijk

In 1877 voerde het Ottomaanse Rijk oorlog tegen hasj uit Egypte. Troepen kregen uit Constantinopel - de stad die was ingenomen na de val van het Byzantijnse rijk - het bevel om alle Egyptische hasj te vernietigen.

• Marokko

Zelfs de thuisbasis van de beste hasj ter wereld heeft een vorm van verbod gekend. Sultan Hassan I legde in 1890 namelijk strenge beperkingen aan het kweken van wiet op. Hierdoor hadden alleen bepaalde stammen het recht om de plant te telen.

• Griekenland

Ondanks de belangrijke historische rol die wiet in de oude geschiedenis van Griekenland heeft gespeeld, werd de kweek, invoer en consumptie ervan hier in 1890 verboden.

• 20e eeuw

Hoewel de 20e eeuw relatief gezien maar een kort moment is in de eeuwenoude relatie van de mens met wiet, werd de plant in deze eeuw in veel landen verboden. En veel van deze wetten zijn vandaag de dag nog steeds van kracht. Dit zijn slechts een paar landen die in deze periode wiet verboden:

• 21e eeuw

In de 21e eeuw veranderde er plotseling veel. De propaganda die in de vorige eeuw tot veel verboden leidde, werd door de wetenschap ontkracht. Veel landen deden een stapje terug en begonnen wiet toegankelijker te maken voor het publiek. De volgende landen legaliseerden therapeutische of recreatieve wiet, of hebben de plant gedecriminaliseerd:

Wetenschap en wiet

Een interessant feit is dat veel baanbrekend onderzoek, dat de basis heeft gelegd voor ons begrip van de plant, tijdens de 20e eeuw plaatsvond, toen er zoveel verboden van kracht waren. Oude culturen wisten al van de geneeskrachtige eigenschappen van de plant af, maar westerse wetenschappers slaagden erin de actieve componenten ervan te isoleren. Ze bestudeerden ook de reactie van wiet in het menselijk lichaam en ontdekten al snel dat moleculen als THC en het endocannabinoïdesysteem, ook wel bekend als het ECS, met elkaar konden samenwerken.

Hieronder enkele belangrijke gebeurtenissen die hebben geleid tot de kennis die we inmiddels van wiet hebben:

Vandaag de dag

Wiet is nog altijd aan het herstellen van de draconische behandeling die het in de 20e eeuw kreeg. Naarmate de wetenschappelijke kennis over de plant echter blijft groeien, wordt het in steeds meer landen legaal.

Wietwetenschappers blijven maar nieuwe medische toepassingen ontdekken. Daarbij weten we inmiddels dat er meer dan honderd cannabinoïden en tweehonderd terpenen in de toppen voorkomen. De meeste van deze fytochemicaliën bieden al voordelen op zichzelf, maar lijken ook een synergetisch effect^[17] te hebben wanneer ze gezamenlijk worden ingenomen.

Veel genieën zetten ook het werk van andere voorouders voort. Zij onderzoeken bijvoorbeeld het industriële gebruik van hennep - van bouwmaterialen^[18] en brandstof^[19] tot het zuiveren van vervuilde bodems^[20].

Oorsprong van de naam

De plantennaam cannabis is afkomstig van het Griekse woord κάνναβις (kánnabis), wat oorspronkelijk een Scythische woord was, en het woord hennep kan ook een variant zijn van een woord uit dezelfde Scythen bron. Later, verspreiden de Scythische uitdrukkingen cannabis en hennep over de Indo-Europese talen. In 1548 nam Oxford Engels Woordenboek het eerste gebruik van de uitdrukking Cannabis sativa op.

De naam marijuana of marihuana voor Cannabis sativa heeft meer van een folk etymologie. Het gebruik van het woord marijuana is ontstaan in Mexico onder Mexicaanse Spaanse autochtonen, en het heeft verband met een vrouwelijke naam Maria Juana, maar we zijn nog maar aan begin van het verhaal van de verbinding tussen de twee. Het woord werd veel gebruikt in de jaren 1930 door de pers om cannabis een alternatieve buitenlands klinkende naam te geven, waardoor het nog gevaarlijker leek en op die manier, het Amerikaanse volk er van vervreemde. Een andere theorie is dat het woord marijuana komt van het Chinese woord voor hennep "ma". Er wordt gedacht dat Chinese ontdekkingsreizigers de bloem van de cannabis "ma ren hua" noemden, wat betekent hennepzaad bloem. Dit kan zijn opgepikt door de Spaanse inwoners in Amerika, wat een andere potentiële bron van de naam geeft.

Wiet heeft een rijke en complexe geschiedenis en het is te hopen dat de moderne mens cannabis blijft wegleiden van het verbod en richting de vrijheid stuurt. Hopelijk zullen toekomstige beschavingen over de 21e eeuw lezen dat mensen in die tijd wiet omarmden om de wereld een stukje beter te maken!